Cees Sint overleden

Als gevolg van complicaties bij een ingrijpende operatie is op zondag 25 mei, vijf dagen voor zijn 85ste verjaardag, Cees Sint overleden. Met Cees verliest Hok – en eigenlijk de hele Nederlandse bridgewereld – een monument dat zijn weerga nauwelijks kent. Als speler, coach, docent en schrijver heeft hij een enorme invloed op het vaderlandse bridgen gehad. De nadrukkelijkste nalatenschap van Cees is natuurlijk Van Start tot Finish, de serie leerboeken waar hele generaties Nederlandse bridgers het spel uit hebben geleerd.

Cees wist in die boekjes precies waar hij het over had, want hij was zelf een uitstekende speler. Een opsomming van zijn belangrijkste partners door de jaren heen – Kees Kaiser, Max Rebattu jr., Gert-Jan Förch, Kees Tammens, Dick Pol, Gerard Rietveld, Herman Drenkelford (en er waren er nog veel meer) – leest bijna als een who is who in bridgend Nederland. Hij vertegenwoordigde Nederland vanaf het begin van de jaren zeventig op talloze internationale toernooien en hij werd tussen 1970 en 1993 met ABC (8x) en USS (2x) maar liefst tien keer nationaal kampioen viertallen.

Als coach nam Cees op internationale toernooien verschillende Nederlandse juniorenteams onder zijn hoede, zoals het team dat in 1976 brons won op het EK, en het team dat in 1986 en 1987 Europees en wereldkampioen werd. Vanwege zijn grote inzet voor het jeugdbridge noemde de NBB de in 2010 in het leven geroepen prijs voor het Talent van het Jaar de Cees Sint-bokaal. Voor het bondsblad verzorgde Cees ook jarenlang de rubriek Vragenbus, waar spelers problemen uit de praktijk aan de meester konden voorleggen. Uiteraard was Cees Lid van Verdienste van de bond.

Cees was wiskundeleraar op het Barlaeusgymnasium in Amsterdam. Zijn originele werkwijze op die school – zo liet hij zijn leerlingen nadenken over de vraag wat een slag nu eigenlijk is – legde de basis voor de methode die hij in Van Start tot Finish hanteerde: stap voor stap, in klare taal uitleggen hoe het spel in elkaar zit. Er zijn sindsdien een heleboel andere leerboeken geschreven, maar geen enkele kon wedijveren met het standaardwerk dat Cees (met co-auteur Ton Schipperheijn) met zijn vierdelige serie samenstelde.

Bij Hok was Cees een trouwe en graag geziene speler. Het was een genoegen om voorafgaand aan de clubavond aan de stamtafel met hem te eten, en het was een minstens even groot genoegen om daarna tegen hem te spelen. Cees verenigde alle eigenschappen van een prettige bridger in zich: hij was vriendelijk, bescheiden, sportief, zelfkritisch en altijd hoffelijk tegen zowel partner als tegenstanders. Ja, Cees was een aimabele, lieve man. We zullen hem vreselijk missen.

Cees is op maandag 2 juni in besloten kring begraven. In de media van 3 juni berichtte de familie als volgt van het overlijden van Cees: